miércoles, 30 de diciembre de 2009

La reparación por los excesos de Nochevieja



El año pasado nos ocupamos en este blog de la acción de gracias que se hace el día de San Alineación al centroSilvestre, último del año, preferentemente ante el Santísimo expuesto y con el canto solemne del Tedeum. En esta ocasión queremos fijar nuestra atención en la reparación y expiación que, por los pecados que se cometen entre los excesos de la Nochevieja, deberían inaugurar el Nuevo Año. Desgraciadamente, nuestra actual sociedad paganizada es propicia para toda clase de licencias y de desórdenes con pretexto de celebrar el cambio anual del calendario (realmente nunca falta un pretexto para la disipación en cualquier época del año). En lugar de pasar sanamente, en familia o entre amigos la noche de la Octava de Navidad, haciendo balance, divirtiéndose honestamente y formulando buenos propósitos, la mayoría se aturde y se deja llevar por el desenfreno que propicia el consumo excesivo de alcohol y la desinhibición. Es lamentable ver al día siguiente los efectos de ello: accidentes, vandalismo, gamberrismo, gente tirada por las calles en medio de borracheras o víctima de la delincuencia… Es evidente que en Nochevieja es cuando se ofende a Dios con mayor intensidad.

Las almas consagradas, las almas santas y las piadosas emplean las primeras horas del primer día del año en recogimiento y en vela, rezando por los que no piensan en Dios, lo apartan de sus vidas y lo ignoran completamente; por los que, aun creyentes de buena voluntad, se dejan arrastrar por la corriente hedonista; por los que, débiles frente a los enemigos del alma, sucumben a sus innumerables tentaciones en el ambiente propicio de estas calendas. Es claro, cuando se empieza por olvidar que el 1º de enero es el que cierra la Octava de Navidad mediante la conmemoración de la Maternidad Divina y de la Circuncisión del Niño Jesús, cuando las Festividades Natalicias son consideradas simplemente “Fiestas” y ocasión para desplegar el ocio (pero no el otium nobile que invita a la contemplación y el enriquecimiento personal, sino la simple disposición de tiempo libre para darse al aturdimiento de los sentidos), entonces no es de sorprender que lo que debería ser una fructífera renovación personal y social se convierta en el vehículo de toda clase de desórdenes morales y materiales, que abocan a la ruina espiritual y social.

El 1º de enero es una fecha propicia para entrar en uno mismo y unirse a todos aquellos que reparan y expían con sus oraciones, sacrificios y penitencias por los innumerables pecados que se cometen durante esa noche. La liturgia romana nos ofrece un bellísimo medio en los Siete Salmos Penitenciales, que es oportuno recitar o cantar frente al Santísimo manifiesto. De este modo se comienza el año cristianamente, como se ha acabado el anterior cuando el 31 de diciembre se ha dado gracias a Dios por todos los beneficios recibidos de su inmensa Bondad. Con las mismas palabras inspiradas por el Espíritu Santo al Rey Salmista, con lo que es verdaderamente Palabra de Dios, nos dirigimos a la Palabra Encarnada para que nos otorgue el perdón por tantas ofensas. A esos salmos se les puede añadir laudablemente las Letanías de los Santos, con lo cual, al mismo tiempo que expiamos, hacemos impetración a Dios por intercesión de la Santísima Virgen, los Ángeles y los Santos del Cielo, para que nos ayuden en la nueva andadura anual con su ejemplo y su mediación. Deseando a nuestros lectores un 2010 lleno de las copiosas bendiciones del Cielo, nos despedimos con el texto sea de los siete Salmos Penitenciales que de las Letanías de los Santos.



SEPTEM PSALMI POENITENTIALES


Ant. Ne reminiscaris Domine delicta nostra, vel parentum nostrorum: neque vindictam sumas de peccatis nostris.

Psalmus VI

Domine ne in furore tuo arguas me: neque in ira tua corripias me.
Miserere mei Domine, quoniam infirmus sum: sana me Domine, quoniam conturbata sunt ossa mea.
Et anima mea turbata est valde: sed tu Domine usquequo.
Convertere Domine, et eripe animam meam: salvum me fac propter misericordiam tuam.
Quoniam non est in morte, qui memor sit tui: in inferno autem quis confitebitur tibi?
Laboravi in gemitu meo, lavabo per singulas noctes lectum meum: lacrymis meis stratum meum rigabo.
Turbatus est a furore oculus meus: inveteravi inter omnes inimicos meos.
Discedite a me omnes, qui operamini iniquitatem: quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei.
Exaudivit Dominus deprecationem meam: Dominus orationem meam suscepit.
Erubescant, et conturbentur vehementer omnes inimici mei: convertantur, et erubescant valde velociter.
Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio, et nunc et semper, et in saecula saeculorum. Amen.

Oratio contra superbiam

Humiliavit semetipsum Dominus noster Iesus Christus, factus oboediens usque ad mortem, mortem autem crucis: et ego vilissimus terrae vermiculus, ego pulvis et cinis, ego peccatorum maximus, qui millies infernum merui, non vereor me animo efferre? Propitius esto mihi, Domine: agnosco et detestor exsecrabilem arrogantiam meam. Ne, obsecro, cum superbo Lucifero eiusque adseculis in gehennae barathrum me deturbes: convertere et eripe animam meam; adiuva me et salvum me fac propter misericordiam tuam. Elegi in posterum, abiectus esse in domo Dei magis, quam habitare in tabernaculis peccatorum. (Ps 83:11).


Psalmus XXXI

Beati quorum remissae sunt iniquitates: et quorum tecta sunt peccata.
Beatus vir cui non inputavit Dominus peccatum: nec est in spiritu eius dolus.
Quoniam tacui, inveteraverunt ossa mea: dum clamarem tota die.
Quoniam die, ac nocte gravata est super me manus tua: conversus sum in aerumna mea, dum configitur spina.
Delictum meum cognitum tibi feci: et iniustitiam meam non abscondi.
Dixi, confitebor adversum me iniustitiam meam Domino: et tu remisisti impietatem peccati mei.
Pro hac orabit ad te omnis sanctus: in tempore oportuno.
Verumtamen in diluvio aquarum multarum: ad eum non approximabunt.
Tu es refugium meum a tribulatione, quae circumdedit me: exultatio mea, erue me a circumdantibus me.
Intellectum tibi dabo, et instruam te in via hac, qua gradieris: firmabo super te oculos meos.
Nolite fieri sicut equus et mulus: quibus non est intellectus.
In camo et freno maxillas eorum constringe: qui non approximant ad te.
Multa flagella peccatoris: sperantem autem in Domino misericordia circumdabit.
Laetamini in Domino, et exultate iusti: et gloriamini omnes recti corde.

Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio, et nunc et semper, et in saecula saeculorum. Amen.


Oratio contra avaritiam

Quid mihi est in caelo et a te quid volui super terram, Deus cordis mei, et pars mea Deus in aeternum? Non satiatur oculus visu, nec auri impletur auditu: satiabor, cum apparuerit gloria tua. Eheu quod tanto hactenus studio Mammonae servivi: Et quid mihi proderit, si universum mundum lucratus fuero, animae vero meae detrimentum patiar? Dormierunt somnum suum omnes viri divitiarum et nihil invenerunt in manibus suis, confitebor adversum me iniustitiam meam Domino, et tu remittes, spero, impietatem peccati mei. Pauperis in posterum miserebor, male parta restituam et tuo me servitio ferventius impendam. Tu, Domine, adiuva me, qui reples in bonis desiderium meum. (Ps 102:5)


Psalmus XXXVII

Domine ne in furore tuo arguas me: neque in ira tua corripias me.
Quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
Non est sanitas in carne mea a facie irae tuae: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum: et sicut onus grave gravatae sunt super me.
Putruerunt, et corruptae sunt cicatrices meae: a facie insipientiae meae.
Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
Domine ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea: et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
Amici mei, et proximi mei: adversum me appropinquaverunt, et steterunt.
Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant, qui quaerebant animam meam.
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies Domine Deus meus.
Quia dixi, ne quando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
Quoniam iniquitatem meam annunciabo: et cogitabo pro peccato meo.
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt, qui oderunt me inique.
Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
Non derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
Intende in adiutorium meum: Domine Deus salutis meae.
Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio, et nunc et semper, et in saecula saeculorum. Amen.


Oratio contra iram

Homo homini reservat iram; et a Deo quaerit medelam? In hominem similem sibi non habet misericordiam, et de peccatis sui deprecatur? Quis exorabit pro delictis illius? (Eccli 28:3-5) His verbis mihi, Domine Deus, loqueris per servum tuum filium Sirach. Et ego post hac iram aut odium contra quemquam fovere audeam? Parce, Domine, parce malitiae et pertinaciae meae, in qua hucusque perseveravi. Ex animo nunc ignosco et remitto, quidquid ullus unquam in me peccavit; supplexque oro, Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me; utinam tamquam surdus in posterum non audiam, et sicut mutus non aperiam os meum; quando inimici mei contra me insurgunt et vim faciunt, qui quaerunt animam meam. Ne derelinquas me, Domine Deus meus, ne discesseris a me: quoniam tu es patientia mea. (Ps 70:5)


Psalmus L

Miserere mei Deus: secundum magnam misericordiam tuam.
Et secundum multitudinem miserationum tuarum: dele iniquitatem meam.
Amplius lava me ab iniquitate mea: et a peccato meo munda me.
Quoniam iniquitatem meam ego cognosco: et peccatum meum contra me est semper.
Tibi soli peccavi, et malum coram te feci: ut iustificeris in sermonibus tuis, et vincas cum iudicaris.
Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum: et in peccatis concepit me mater mea.
Ecce enim veritatem dilexisti: incerta et occulta sapientiae tuae manifestasti mihi.
Asperges me Domine hyssopo, et mundabor: lavabis me, et super nivem dealbabor.
Auditui meo dabis gaudium, et laetitiam: et exultabunt ossa humiliata.
Averte faciem tuam a peccatis meis: et omnes iniquitates meas dele.
Cor mundum crea in me Deus: et spiritum rectum innova in visceribus meis.
Ne proicias me a facie tua: et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.
Redde mihi laetitiam salutaris tui: et spiritu principali confirma me.
Docebo iniquos vias tuas: et impii ad te convertentur.
Libera me de sanguinibus Deus, Deus salutis meae: et exultabit lingua mea iustitiam tuam.
Domine labia mea aperies: et os meum annunciabit laudem tuam.
Quoniam si voluisses, sacrificium dedissem utique: holocaustis non delectaberis.
Sacrificium Deo spiritus contribulatus: cor contritum, et humiliatum Deus non despicies.
Benigne fac Domine in bona voluntate tua Sion: ut aedificentur muri Hierusalem.
Tunc acceptabis sacrificium iustitiae, oblationes, et holocausta: tunc inponent super altare tuum vitulos.
Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio, et nunc et semper, et in saecula saeculorum. Amen.


Oratio contra luxuriam

Pater, peccavi in caelum et coram te, et iam non sum dignus vocari filius tuus. Quid faciam miser? Non enim permanebit Spiritus tuus in homine, quia caro est. Ah! miserere mei, miserere. Quod cum tot reproborum milibus, quos hodiedum abominanda luxuriae pestis in Gehennam praecipitat, captus non sim, infinitae tuae bonitati adscribo. Ergone iterum peccabo? Iterumne pretiosissimum Sanguinem tuum, O Iesu, in ablutionem scelerum meorum effusum, amore bestialium voluptatum, conculcabo? Absit, O Iesu, absit! Obsecro te, O Fili castissimae Virginis Mariae, a spiritu fornicationis libera me. Amplius lava me ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me. Ne proiicias me a facie tua, et Spiritum Sanctum tuum ne auferas a me!


Psalmus CI

Domine exaudi orationem meam: et clamor meus ad te veniat.
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam.
In quacumque die invocavero te: velociter exaudi me.
Quia defecerunt sicut fumus, dies mei: et ossa mea sicut gremium aruerunt.
Percussus sum, ut faenum, et aruit cor meum: quia oblitus sum comedere panem meum.
A voce gemitus mei: adhaesit os meum carni meae.
Similis factus sum pelicano solitudinis: factus sum sicut nycticorax in domicilio.
Vigilavi: et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Tota die exprobrabant mihi inimici mei: et qui laudabant me, adversum me iurabant.
Quia cinerem tamquam panem manducabam: et potum meum cum fletu miscebam.
A facie irae et indignationis tuae: quia elevans allisisti me.
Dies mei sicut umbra declinaverunt: et ego sicut faenum arui.
Tu autem Domine in aeternum permanes: et memoriale tuum in generatione, et generationem.
Tu exsurgens Domine misereberis Sion: quia tempus miserendi eius, quia venit tempus.
Quoniam placuerunt servis tuis lapides eius: et terrae eius miserebuntur.
Et timebunt gentes nomen tuum Domine: et omnes reges terrae gloriam tuam.
Quia aedificavit Dominus Sion: et videbitur in gloria sua.
Respexit in orationem humilium: et non sprevit precem eorum.
Scribantur haec in generatione altera: et populus qui creabitur, laudabit Dominum.
Quia prospexit de excelso sancto suo: Dominus de caelo in terram aspexit.
Ut audiret gemitus conpeditorum: ut solveret filios interemptorum.
Ut annuntient in Sion nomen Domini: et laudem eius in Hierusalem.
In conveniendo populos in unum: et reges ut serviant Domino.
Respondit ei in via virtutis suae: paucitatem dierum meorum nuncia mihi.
Ne revoces me in dimidio dierum meorum: in generatione, et generationem anni tui.
Initio tu Domine terram fundasti: et opera manuum tuarum sunt caeli.
Ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnes sicut vestimentum veterescent.
Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur: tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
Filii servorum tuorum habitabunt: et semen eorum in saeculum dirigetur.
Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio, et nunc et semper, et in saecula saeculorum. Amen.


Oratio contra gulam
Me miserum, qui te, Dominum Deum, fontem aquae vivae reliqui, et mihi fodi cisternas delectationum terrenarum, cisternas dissipatas, quae continere non valent aquas! (cf Jer 2:13) Vere oblitus sum comedere panem meum, panem vitae, omne delectamentum in se habentem, et omnis saporis suavitatem, ventremque porcorum siliquis implere studui: (Lc 15:16) adhuc escae erant olim in ore Filiorum Israel, cum ira Dei descenderet super eos: et mihi toties est parcitum, qui cibi postusque intemperantia tuam imaginem, Deus, et similitudinem brutis, non tibi similem feci! Utinam in posterum cinerem tamquam panem manducem, et potum meum cum fletu misceam, cibusque meus sit, tuam in omnibus facere voluntatem, qui torrente voluptatis tuae potabis nos. (Ps 35:9)


Psalmus CXXIX

De profundis clamavi ad te Domine: Domine exaudi vocem meam.
Fiant aures tuae intendentes: in vocem deprecationis meae.
Si iniquitates observaveris Domine: Domine quis sustinebit?
Quia apud te propitiatio est: propter legem tuam sustinui te Domine.
Sustinuit anima mea in verbo eius: speravit anima mea in Domino.
A custodia matutina usque ad noctem: speret Israel in Domino.
Quia apud Dominum misericordia: et copiosa apud eum redemptio.
Et ipse redimet Israel: ex omnibus iniquitatibus eius.

Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio, et nunc et semper, et in saecula saeculorum. Amen.

Oratio contra invidiam
Sic, mi Deus, dilexisti mundum, ut Filium tuum unigenitum dares, ut omnes qui credit in te non pereat, sed vitam habeat aeternam. Tu solem tuum oriri facis super bonos et malos, et pluis super iustos et iniustos: et ego, dum aliis bene est, invidia exstimuler: omnia mihi ex voto evenire exoptem, proximi tamen vel minima felicitate contrister? O inhumana malitia! o virus infernale! Ignosce, clementissime Pater, quod in eo hactenus a me peccatum est. Benigna est misericordia tua. Fac ut et ego ex hoc momento induam sicut electus Dei, viscera misericordiae, benignitatem: et super omnia caritatem habere studeam, quod est vinculum perfectionis. (Col. 3:14)

Psalmus CXLII

Domine exaudi orationem meam, auribus percipe obsecrationem meam: in veritate tua, exaudi me in tua iustitia.
Et non intres in iudicium cum servo tuo: quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens.
Quia persecutus est inimicus animam meam: humiliavit in terra vitam meam.
Collocavit me in obscuris sicut mortuos saeculi: et anxiatus est super me spiritus meus, in me turbatum est cor meum.
Memor fui dierum antiquorum, meditatus sum in omnibus operibus tuis: et in factis manuum tuarum meditabar.
Expandi manus meas ad te: anima mea sicut terra sine aqua tibi.
Velociter exaudi me Domine: defecit spiritus meus.
Non avertas faciem tuam a me: et similis ero descendentibus in lacum.
Auditam fac mihi mane misericordiam tuam: quia in te speravi.
Notam fac mihi viam, in qua ambulem: quia ad te levavi animam meam.
Eripe me de inimicis meis, Domine, ad te confugi: doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu.
Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam: propter nomen tuum Domine vivificabis me in aequitate tua.
Educes de tribulatione animam meam: et in misericordia tua disperdes inimicos meos.
Et perdes omnes, qui tribulant animam meam: quoniam ego servus tuus sum.

Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto.Sicut erat in principio, et nunc, et semper: et in saecula saeculorum. Amen.


Oratio contra acediam

Ecquando, mi Deus, ex toto corde meo, ex tota anima mea et ex omnibus viribus meis, uti par est, te amare et laudare incipiam, qui in caritate perpetua dilexisti me tibique me sponsasti in sempiternum? Eheu! dormitavit anima mea in prae taedio. Vae mihi, quia adeo hactenus in tuo servitio fui tepidus, ut merito formidare possim, ne me incipias evomere ex ore tuo. Sed parce, Domine: non intres in iudicium cum servo tuo, quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens. Expando manus meas ad te: anima mea sicut terra sine aqua tibi. Velociter exaudi me, Domine; defecit Spiritus meus. Spiritus autem tuus bonus deducet me in terram rectam. Et propter nomen tuum, Domine, vivificabis me. (Ps. 142:11)


Ant. Ne reminiscaris Domine delicta nostra, vel parentum nostrorum: neque vindictam sumas de peccatis nostris.




LITANIAE SANCTORUM


Kyrie, eleison (Kyrie, eleison.)
Christe, eleison (Christe, eleison.)
Kyrie, eleison (Kyrie, eleison.)
Christe, audi nos (Christe, audi nos.)
Christe, exaudi nos. (Christe, exaudi nos.)
Pater de caelis, Deus, miserere nobis.
Fili, Redemptor mundi, Deus, miserere nobis.
Spiritus Sancte, Deus, miserere nobis.
Sancta Trinitas, unus Deus, miserere nobis.

Sancta Maria, ora pro nobis.
Sancta Dei Genetrix, ora pro nobis.
Sancta Virgo virginum, ora pro nobis.
Sancte Michaël, ora pro nobis.
Sancte Gabriël, ora pro nobis.
Sancte Raphaël, ora pro nobis.
Omnes sancti Angeli et Archangeli, orate pro nobis.
Omnes sancti beatorum Spirituum ordines, orate pro nobis.
Sancte Ioannes Baptista, ora pro nobis.
Sancte Ioseph, ora pro nobis.
Omnes sancti Patriarchae et Prophetae, orate pro nobis.
Sancte Petre, ora pro nobis.
Sancte Paule, ora pro nobis.
Sancte Andrea, ora pro nobis.
Sancte Iacobe, ora pro nobis.
Sancte Ioannes, ora pro nobis.
Sancte Thoma, ora pro nobis.
Sancte Iacobe, ora pro nobis.
Sancte Philippe, ora pro nobis.
Sancte Bartolomaee, ora pro nobis.
Sancte Matthaee, ora pro nobis.
Sancte Simon, ora pro nobis.
Sancte Thaddaee, ora pro nobis.
Sancte Matthia, ora pro nobis.
Sancte Barnaba, ora pro nobis.
Sancte Luca, ora pro nobis.
Sancte Marce, ora pro nobis.
Omnes sancti Apostoli et Evangelistae, orate pro nobis.
Omnes sancti discipuli Domini, orate pro nobis.
Omnes sancti Innocentes, orate pro nobis.
Sancte Stephane, ora pro nobis.
Sancte Laurenti, ora pro nobis.
Sancte Vincenti, ora pro nobis.
Sancti Fabiane et Sebastiane, orate pro nobis.
Sancti Ioannes et Paule, orate pro nobis.
Sancti Cosma et Damiane, orate pro nobis.
Sancti Gervasi et Protasi, orate pro nobis.
Omnes sancti martyres, orate pro nobis.
Sancte Sylvester, ora pro nobis.
Sancte Gregori, ora pro nobis.
Sancte Ambrosi, ora pro nobis.
Sancte Augustine, ora pro nobis.
Sancte Hieronyme, ora pro nobis.
Sancte Martine, ora pro nobis.
Sancte Nicolae, ora pro nobis.
Omnes sancti Pontifices et Confessores, orate pro nobis.
Omnes sancti Doctores, orate pro nobis.
Sancte Antoni, ora pro nobis.
Sancte Benedicte, ora pro nobis.
Sancte Bernarde, ora pro nobis.
Sancte Dominice, ora pro nobis.
Sancte Francisce, ora pro nobis.
Omnes sancti Sacerdotes et Levitae, orate pro nobis.
Omnes sancti Monachi et Eremitae, orate pro nobis.
Sancta Maria Magdalena, ora pro nobis.
Sancta Agatha, ora pro nobis.
Sancta Lucia, ora pro nobis.
Sancta Agnes, ora pro nobis.
Sancta Caecilia, ora pro nobis.
Sancta Catharina, ora pro nobis.
Sancta Anastasia, ora pro nobis.
Omnes sanctae Virgines et Viduae, orate pro nobis.

Omnes Sancti et Sanctae Dei, intercedite pro nobis.
Propitius esto, parce nos, Domine. Propitius esto, exaudi nos, Domine.

Ab omni malo, libera nos, Domine.
Ab omni peccato, libera nos, Domine.
Ab ira tua, libera nos, Domine.
A subitanea et improvisa morte, libera nos, Domine.
Ab insidiis diaboli, libera nos, Domine.
Ab ira et odio et omni mala voluntate, liebra nos, Domine.
A spiritu fornicationis, libera nos, Domine.
A fulgure et tempestate, libera nos, Domine.
A flagello terraemotus, libera nos, Domine.
A peste, fame et bello, libera nos, Domine.
A morte perpetua, libera nos, Domine.
Per mysterium sanctae Incarnationis tuae, libera nos, Domine.
Per adventum tuum, libera nos, Domine.
Per nativitatem tuam, libera nos, Domine.
Per baptismum et sanctum ieiunium tuum, libera nos, Domine.
Per crucem et passionem tuam, libera nos, Domine.
Per mortem et sepulturam tuam, libera nos, Domine.
Per sanctam resurrectionem tuam, libera nos, Domine.
Per admirabilem ascensionem tuam, libera nos, Domine.
Per adventum Spiritus Sancti Paracliti, libera nos, Domine.
In die iudicii, libera nos, Domine.

Peccatores, te rogamus, audi nos.
Ut nobis parcas, te rogamus, audi nos.
Ut nobis indulgeas, te rogamus, audi nos.
Ut ad veram paenitentiam nos perducere digneris, te rogamus, audi nos.
Ut Ecclesiam tuam sanctam regere et conservare digneris, te rogamus, audi nos.
Ut domum Apostolicum et omnes ecclesiasticos ordines in sancta religione conservare digneris, te rogamus, audi nos.
Ut inimicos sanctae Ecclesiae humiliare digneris, te rogamus, audi nos.
Ut regibus et principibus christianis pacem et veram concordiam donare digneris, te rogamus, audi nos.
Ut cuncto populo christiano pacem et unitatem largiri digneris, te rogamus, audi nos.
Ut omnes errantes ad unitatem Ecclesiae revocare, et infideles universos ad Evangelii lumen perducere digneris, te rogamus, audi nos.
Ut nosmetipsos in tuo sancto servitio confortare et conservare digneris, te rogamus, audi nos.
Ut mentes nostras ad caelestia desideria erigas, te rogamus, audi nos.
Ut omnibus benefactoribus nostris sempiterna bona retribuas, te rogamus, audi nos.
Ut animas nostras, fratrum, propinquorum et benefactorum nostrorum ab aeterna damnatione eripias, te rogamus, audi nos.
Ut fructus terrae dare et conservare digneris, te rogamus, audi nos.
Ut omnibus fidelibus defunctis requiem aeternam donare digneris, te rogamus, audi nos.
Ut nos exaudire digneris, te rogamus, audi nos.
Fili Dei, te rogamus, audi nos.

Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, parce nobis, Domine.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, exaudi nos, Domine.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis.
Christe, (audi nos.)
Christe, (exaudi nos.)
Kyrie, eleison. (Kyrie, eleison.)
Christe, eleison. (Christe, eleison.)
Kyrie, eleison. (Kyrie, eleison.)
[Pater noster silentio]

V. Et ne nos inducas in tentationem.
R. Sed libera nos a malo.

Psalmus LXIX

V. Deus, in adjutorium meum intende;
R. Domine, ad adjuvandum me festina.
V. Confundantur, et revereantur.
R. qui quærunt animam meam.
V. Avertantur retrorsum, et erubescant,
R. qui volunt mihi mala.
V. Avertantur statim erubescentes
R. qui dicunt mihi : Euge, euge !
V. Exsultent et lætentur in te omnes qui quærunt te;
R. et dicant semper : Magnificetur Dominus, qui diligunt salutare tuum.
V. Ego vero egenus et pauper sum;
R. Deus, adjuva me.
V. Adjutor meus et liberator meus es tu;
R. Domine, ne moreris.
V. Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto.
R. Sicut erat in principio, et nunc, et semper, et in saecula saeculorum. Amen.

V. Salvos fac servos tuos.
R. Deus meus, sperantes in te.
V. Nihil proficiat inimicus in nobis.
R. Et filius iniquitatis non apponat nocere nobis.
V. Domine, non secundum peccata nostra facias nobis.
R. Neque secundum iniquitates nostras retribuas nobis.
V. Oremus pro Pontifice nostro Benedicto.
R. Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra, et non tradat eum in animam inimicorum eius.
V. Oremus pro benefactoribus nostris.
R. Retribuere dignare, Domine, omnibus nobis bona facientibus propter nomen tuum, vitam aeternam. Amen.
V. Oremus pro fidelibus defunctis.
R. Requiem aeternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis.
V. Requiescant in pace.
R. Amen.
V. Pro fratribus nostris absentibus.
R. Salvos fac servos tuos, Deus meus, sperantes in te.
V. Mitte eis, Domine, auxilium de sancto.
R. Et de Sion tuere eos.
V. Domine, exaudi orationem meam.
R. Et clamor meus ad te veniat.
V. Dominus vobiscum.
R. Et cum spiritu tuo.

Oremus. Deus, cui proprium est misereri semper et parcere: suscipe deprecationem nostram; ut nos, et omnes famulos tuos, quos delictorum catena constringit, miseratio tuae pietatis clementer absolvat.

Exaudi, quaesumus, Domine, supplicum preces, et confitentium tibi parce peccatis: ut pariter nobis indulgentiam tribuas benignus et pacem.

Ineffabilem nobis, Domine, misericordiam tuam clementer ostende: ut simul nos et a peccatis omnibus exuas, et a poenis quas pro his meremur, eripias.

Deus, qui culpa offenderis, paenitentia placaris: preces populi tui supplicantis propitius respice; et flagella tuae iracundiae, quae pro peccatis nostris meremur, averte.

Omnipotens sempiterne Deus, miserere famulo tuo Pontifici nostro Benedicto, et dirige eum secundum tuam clementiam in viam salutis aeternae: ut, te donante, tibi placita cupiat, et tota virtute perficiat.

Deus, a quo sancta desideria, recta consilia, et iusta sunt opera: da servis tuis illam, quam mundus dare non potest, pacem; ut et corda nostra mandatis tuis dedita, et, hostium sublata formidine, tempora sint tua protectione tranquilla.

Ure igne Sancti Spiritus renes nostros et cor nostrum, Domine: ut tibi casto corpore serviamus, et mundo corde placeamus.

Actiones nostras, quaesumus, Domine, aspirando praeveni et adiuvando prosequere: ut cuncta oratio et operatio a te semper incipiat et per te coepta finiatur.

Omnipotens sempiterne Deus, qui vivorum dominaris simul et mortuorum, omniumque misereris, quos tuos fide et opere futuros esse praenoscis: te supplices exoramus; ut pro quibus effundere preces decrevimus, quosque vel praesens saeculum adhuc in carne retinet vel futurum iam exutos corpore suscepit, intercedentibus omnibus Sanctis tuis, pietatis tuae clementia, omnium delictorum suorum veniam consequantur. Per Dominum nostrum Iesum Christum.

V. Dominus vobiscum.
R. Et cum spiritu tuo.
V. Exaudiat nos omnipotens et misericors Dominus.
R. Amen.
V. Et fidelium animae per misericordiam Dei requiescant in pace.
R. Amen.



EL COSTUMBRARIO TRADICIONAL CATÓLICO
DESEA A SUS LECTORES UN FELIZ AÑO 2010,
LLENO DE GRACIAS Y BENDICIONES
Y AUMENTO DE FE, ESPERANZA Y CARIDAD



viernes, 25 de diciembre de 2009

Alegato a favor de la Silla Gestatoria





El cortejo pontificio en todo su antiguo esplendor



El ataque del que fue objeto el Santo Padre Benedicto XVI por parte de una pobre enajenada mental la pasada Nochebuena y que, gracias a Dios, se saldó sin daño físico para el Papa (aunque sí para el anciano cardenal Roger Etchegaray, que se fracturó el fémur en la caída a la que fue arrastrado), ha puesto de manifiesto la relatividad de las medidas de seguridad que rodean a su augusta persona, las cuales no son precisamente laxas, sobre todo después del atentado contra Juan Pablo II en 1981 y de los ataques terroristas del fatídico 11 de septiembre de 2001.

Hay quienes hablan de fallos en el servicio de protección que opera en el Vaticano, pero, como ha apuntado acertadamente el R.P. Federico Lombardi, S.I., director de la Sala de Prensa de la Santa Sede, ningún aparato de vigilancia puede garantizar al 100% la total incolumidad del Papa, sobre todo porque no está dispuesto a sacrificar la cercanía con los fieles por criterios de seguridad. Los Papas han sido tradicionalmente accesibles al pueblo. El venerable Pío XII pasó gran parte de su pontificado recibiendo en audiencia a toda clase de personas y sus alocuciones a los distintos grupos de peregrinos y visitantes conforman una buena parte de sus documentos. Del beato Juan XXIII se sabe que le gustaba hacer visitas sorpresivas a sus feligreses romanos.

A partir de Pablo VI comenzaron los viajes apostólicos: ya no eran sólo los fieles los que iban a Roma a ver al Papa; ahora él también iba a su encuentro en sus respectivos países. El venerable Juan Pablo II prácticamente visitó todo el mundo y algunos países más de una vez. La figura del Vicario de Cristo fue haciéndose cada vez más familiar y cercana gracias a la relajación del protocolo del Palacio Apostólico impracticable fuera de él. La extraordinaria popularidad de que gozan los Romanos Pontífices hoy en día es su punto fuerte, pero también su punto flaco, porque los hace convierte en fácil blanco de ataques y atentados. Sobre todo en tiempos en los que, por una falsa concepción de proximidad humana, ya no existe una cierta distancia física, saludable y necesaria para mantener no sólo la mística de la institución, sino también una seguridad razonable.

Antiguamente el Papa estaba rodeado de la llamada “Corte pontificia”, compuesta de la Familia y de la Capilla pontificas, es decir de los dignatarios que intervenían en la vida de palacio y en las celebraciones litúrgicas papales. En las grandes ocasiones se desplegaba todo su fasto, que culminaba con la aparición del Soberano Pontífice tocado con la tiara de tres coronas, envuelto en el manto y llevado sobre la silla gestatoria y bajo dosel, precedido por maceros y trompeteros y flanqueado por los flabelos de pluma de avestruz. En 1968, Pablo VI reformó radicalmente la corte, a la que dio el nombre de “Casa pontificia”, dándole un aire más burocrático que de aparato y ceremonia. Suprimió la mayor parte de elementos considerados ostentosos, aunque conservó el uso de la silla gestatoria, pero sin el acompañamiento tradicional.

Sin embargo, el papa Montini estaba dispuesto a abandonarla del todo pero su artrosis progresiva (que le hacía sufrir de dolores atroces en las rodillas) lo acabó de disuadir. Juan Pablo I, no queriendo aparecer como un antiguo monarca sino como el siervo de los siervos de Dios, se rehusó en un principio a hacer uso de ella, pero lo convencieron de que los fieles tenían derecho a contemplarlo sin demasiado esfuerzo visivo y acabó por subirse a ella resignado. En cambio, el venerable Juan Pablo II fue inconmovible: sólo fue llevado a hombros de los sediarios muerto, durante la procesión fúnebre de sus exequias. Ni siquiera cuando se hallaba completamente debilitado y le costaba terriblemente caminar quiso la silla gestatoria. En su lugar se hizo construir una especie de carro móvil con el que hacía su ingreso en San Pedro. No hay que decir lo que el artilugio contrastaba con la belleza clásica y barroca de la Basílica Vaticana y los elementos de la liturgia papal.

Benedicto XVI no la ha usado hasta hoy, pero hace algunas semanas, desde el interesantísimo blog Orbis Catholicus, se sugirió la existencia de rumores constantes de que el papa Ratzinger acabará retomando la silla gestatoria. Hoy, a la vista del incidente de Nochebuena, creemos desde estas humildes líneas que su vuelta se impone. Y ello por varios motivos:

1) El poderoso simbolismo de la silla gestatoria, que subraya la majestad de la dignidad del Sumo Sacerdote de la Cristiandad (que no otra cosa es el Papa). Papas como San Pío X y el beato Juan XXII, de cuya modestia y humildad no cabe en absoluto dudar aceptaron rodearse del fasto de sus predecesores, llevados por su consciencia de la altísima dignidad que representaban. Sabían que aquél era tributado al Papa y no a Giuseppe Sarto o Angelo Roncalli. El beato Juan XXIII, al que pintan algunos como revolucionario, era especialmente exigente en el exacto cumplimiento del protocolo y la etiqueta, lo cual no redundó en ningún momento en una merma de su indiscutible bondad.


2) El hecho de que el Santo Padre, llevado en alto, puede ser visto por todos los fieles y no sólo por los que se hallan más cerca a él. Es lamentable el espectáculo que se produce en la Basílica de San Pedro (o en la Plaza, cuando la celebración tiene lugar fuera) al querer ver todos al Papa: gente que se empuja, que se sube a los asientos, que impide verlo a los que se hallan detrás, con desdoro de lo sagrado del lugar y de la reverencia debida a la liturgia. Estos desórdenes se amortiguarían mucho o hasta desaparecerían si todos pudieran contemplar la venerable figura del Vicario de Cristo sin dificultad, lo cual sólo es posible mediante la silla gestatoria.


3) La seguridad se vería reforzada al no ser ya tan fácilmente accesible la augusta persona del Papa. La pobre mujer que lo atacó anoche sólo logró tirarle de la casulla, pero podría haberlo golpeado con las manos o con algún objeto contundente que pasara la inspección (una máquina fotográfica, por ejemplo). Consideremos que Benedicto XVI es una persona anciana e indefensa ante un ataque tan súbito como el de ayer, que no habría sido posible de ir el Santo Padre sobre la silla gestatoria, que, al elevarlo por encima de las cabezas de los asistentes, lo pone al abrigo de incidentes como ése, teniendo a sus ocho sediarios como barrera humana.


4) En fin, desde el punto de vista de la salud del Papa, la silla gestatoria le ahorraría fatigas innecesarias. El recorrido desde la Capilla de la Piedad hasta el Baldaquino de Bernini es largo de por sí, máxime para un hombre octogenario, revestido de pesados ornamentos y debiendo llevar la férula. ¿Por qué no ahorrarle el esfuerzo (que puede desplegar mejor durante la celebración misma) llavándolo a hombros sobre la silla gestatoria?

Sin necesidad de volver al fasto de antes, la recuperación de la silla gestatoria devolvería a las mentes de los fieles un sentido de lo sagrado, de lo solemne, de esa discontinuidad con la vida cotidiana que es necesaria para cautivar los espíritus. La monarquía británica, a pesar de todos sus escándalos, pervive gracias al poder de fascinación del símbolo que la representa: la Reina, rodeada del esplendor de las Joyas de la Corona, de los mantos reales, de los collares de las órdenes de caballería, de los carruajes dorados, de los atuendos de los cortesanos, de las libreas de sus servidores… El Papado puede prescindir de esos elementos humanos, pero qué duda cabe que ellos comunican la idea de la Belleza y ésta no está reñida con la Verdad ni con el Bien, sino que los complementa.


No fue abolida; simplemente cayó en desuso




ALGUNAS IMÁGENES DE PAPAS EN LA SILLA GESTATORIA


Pío II (1458-1464)


Pío II en Ancona (Pinturicchio)


Julio II (1503-1513)

Julio II (detalle del fresco de Rafael La expulsión de Heliodoro del Templo,
en la Estancia de Heliodoro del Palacio Apostólico Vaticano)


León X (1513-1521)


Boceto de Papa llevado en silla gestatoria por Rafael

Pío VIII (1829-1830)


Pío VIII (Horace Emile Jean Vernet)


Beato Pío IX (1846-1878)


Entrada del beato Pío IX en el aula del Concilio Vaticano I


Estampa de época

León XIII (1878-1903)




San Pío X (1903-1914)












Benedicto XV (1914-1922)




Pío XI (1922-1939)












Venerable Pío XII (1939-1958)














Beato Juan XXIII (1958-1963)








Pablo VI (1963-1978)








Esta fotografía es extraordinaria por su rareza


Juan Pablo I (1978)





Y aquí acaba la historia... de momento.


¿Benedicto XVI?


La silla gestatoria aguarda a su augusto ocupante
en medio de los fieles sediarios pontificios





Desde este Costumbrario Tradicional Católico
deseamos a todos nuestros amables lectores y seguidores



PAZ y BIEN



con motivo de las celebraciones natalicias.
Que el espíritu de la Sagrada Familia en el Portal de Belén
inspire a todas las familias católicas.





jueves, 3 de diciembre de 2009

Mes de diciembre en honor al Padre Celestial






¿Por qué el mes de diciembre dedicado al Padre Celestial? Porque coincide con el Adviento, que es el tiempo litúrgico en el que consideramos de manera especial el gran misterio de la Encarnación, concebido por el Padre para nuestra salvación. El Adviento es tiempo de preparación y evoca la espera de los Santos Patriarcas a los que fue hecha la promesa del Mesías por Dios Padre. El Adviento nos lleva al Antiguo Testamento, a la historia de nuestra salvación desde la Creación y la caída de nuestros primeros Padres hasta la llegada del Redentor. En todo él es patente la providencia del Padre. También es oportuno recordar que la primera parte del mes de diciembre se consagra a honrar el privilegio de la Inmaculada Concepción de la Santísima Virgen (primero con la novena y después con la octava). Dios Padre es quien en el Paraíso promete a Adán y Eva la redención, que vendrá a través de la Mujer, la criatura cuya descendencia aplastará la cabeza de la serpiente. Dios Padre es quien elige a la excelsa criatura que será su instrumento para cumplir su promesa salvífica. Dios Padre es quien prepara a la Virgen con toda clase de gracias espirituales y corporales para ser digna Madre del Verbo Encarnado. La Inmaculada Concepción es obra especialmente del Padre. En fin, el mes de diciembre se cierra con el último día del año civil, en el que se dan gracias a Dios por los bienes recibidos durante él. Es un reconocimiento de la criatura a su Creador. El día de San Silvestre honramos a Aquél “en quien somos, nos movemos y existimos”, Dios Padre, Creador Omnipotente y misericordioso, que por su Providencia amorosa nos ha conservado hasta el presente. Justo y conveniente es, pues, que le dediquemos este mes que abre el año litúrgico y cierra el civil. Recitemos cada día las hermosas letanías que ofrecemos a continuación y que datan del siglo XVII.



LITANIAE AD DEVM PATREM COELESTEM


Kyrie eleison.
Christe eleison.
Kyrie eleison.

Pater sancte, audi nos.
Pater iuste, exaudi nos.


Pater de caelis Deus, miserere nobis.
Fili redemptor mundi Deus, miserere nobis.
Spiritus Sancte Deus, miserere nobis.
Sancta Trinitas, unus Deus, miserere nobis.

Pater noster, qui es in caelis, miserere nobis.
Pater Domini nostri Iesu Christi, miserere nobis.
Pater misericordiarum, et Deus totius consolationis, miserere nobis.
Pater peccavimus in caelum et coram te, miserere nobis.
Pater Deus benedictus in saecula, miserere nobis.
Pater in spiritu et veritate adorande, miserere nobis.
Pater sine quo nemo venit ad ilium, miserere nobis.
Pater gloriae et Domine caeli et terrae, miserere nobis.
Qui misisti Filium in mundum, miserere nobis.
Ex quo omnis paternitas in caelo et in terra nominatur, miserere nobis.
Qui elegisti nos in Filio ante mundi constitutionem, miserere nobis.
Qui praedestinasti nos in adoptionem filiorum, miserere nobis.
Qui mysteria abscondis prudentibus et sapientibus et revelas ea parvulis,
miserere nobis.
Qui benedixisti nos omni benedictione spirituali in caelestibus, miserere nobis.
Qui dimittis nobis peccata nostra, miserere nobis.
Qui elegisti nos, ut essemus sancti et immaculati in conspectu tuo, miserere nobis.
Qui das spiritum bonum petentibus te, miserere nobis.
Pater luminum, a quo omne bonum descendit, miserere nobis.
Pater vivificans, et mortuos suscitans, miserere nobis.
Pater videns in abscondito, miserere nobis.
Agricola usque modo operans, miserere nobis.
Qui solem tuum oriri facis super bonos et malos, miserere nobis.
Qui pluis super iustos et iniustos,
miserere nobis.
Qui numerasti omnes capillos capitis nostri, miserere nobis.
Qui proprio Filio non pepercisti, sed pro nobis omnibus tradidisti eum, miserere nobis.
Qui vocasti nos in societatem Filii tui, miserere nobis.
Qui gratificasti nos in dilecto Filio tuo, miserere nobis.
Qui transtulisti nos in regum Filii dilectionis tuae, miserere nobis.
Qui dignos nos fecisti in partem fortis sanctorum, miserere nobis.
Qui ad nuptias Filii nos vocasti, miserere nobis.
Qui dilexisti nos, et dedisti consolationem aeternam, miserere nobis.
Qui sic dilexisti mundum, ut Filium unigenitum dares, miserere nobis.
Qui magnifica voce de caelo delapsa clarificasti Filium tuum,
miserere nobis.
Qui tibi in Filo tuo bene complacuisti, miserere nobis.
Cui complacuit dare nobis regnum,
miserere nobis.
Cuius faciem semper vident Angeli in caelis, miserere nobis.
Qui ut servum redimeres, Filium tradidisti, miserere nobis.
Qui talem caritatem dedisti nobis, ut filii tui nominemur et simus,
miserere nobis.
Qui voluisti nos conformes fieri in imaginis Filii tui, miserere nobis.
Qui es super omnes, et per omnia, et in omnibus nobis, miserere nobis.
Qui parasti regnum electis tuis ante mundi constitutionem, miserere nobis.
Pater orphanorum et iudex viduarum, miserere nobis.
Qui sine acceptione personarum iudicas secundum opus uniuscuiusque, miserere nobis.
In cuius domo mansiones multae sunt, miserere nobis.
Pater benigne, patiens, et multae misericordiae, miserere nobis.

Propitius esto, parce nobis, Domine.
Propitius esto, exaudi nos, Domine.
Propitius esto, libera nos, Domine.

Ab omni malo, libera nos, Domine.
Ab omni peccato, libera nos, Domine.
A potestate Diaboli, libera nos, Domine.
Ab omnibus peccatorum occasionibus et tentationibus, libera nos, Domine.
Ab insidiis inimicorum omnium,
libera nos, Domine.
Ab ira et odio et omni mala voluntate, libera nos, Domine.
Ab imminentibus peccatorum periculis, libera nos, Domine.
Ab omnibus adversitatibus et hostibus mentis et corporis, libera nos, Domine.
A damnatione perpetua, libera nos, Domine.

Per altissimam, qua intueris abyssos, scientiam tuam, libera nos, Domine.
Per immensam, qua omnia ex nihilo creasti potentiam tuam, libera nos, Domine.
Per suavem, qua cuncta gubernas, providentiam tuam, libera nos, Domine.
Per aeternam, qua mundum dilexisti caritatem tuam, libera nos, Domine.
Per infinitam, qua omnia imples, bonitatem tuam, libera nos, Domine.
In die Iudicii, libera nos, Domine.

Peccatores, te rogamus audi nos.
Ut nomen tuum semper et ubique sanctificetur, te rogamus audi nos.
Ut regnum tuum nobis advenire concedas, te rogamus audi nos.
Ut semper fiat voluntas tua sicut in caelo et in terra, te rogamus audi nos.
Ut panem nostrum quotidianum nobis dare digneris, te rogamus audi nos.
Ut nobis debita nostra clementer dimittere digneris, te rogamus audi nos.
Ut nos sub umbra alarum tuarum protegere, et ex omni tentatione eripere digneris, te rogamus audi nos.
Ut nos ab omni malo liberare digneris, te rogamus audi nos.
Ut quod fideliter petimus, efficaciter consequamur, te rogamus audi nos.
Pater in nomine Filii tui, te rogamus audi nos.

Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, reconcilias Patri.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, da nobis accessum ad Patrem.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, post hoc exilium ostende nobis Patrem.

Pater sancte, audi nos.
Pater iuste, exaudi nos.

Kyrie eleison.
Christe eleison.
Kyrie eleison.

Pater noster...
V. Et ne nos inducas in tentationem.
R. Sed libera nos a malo.
V. Protector noster aspice Deus.
R. Et respice in faciem Christi tui.
V. Memento nostri, Domine, in beneplacito tuo.
R. Visita nos in salutari tuo.
V. Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam,
R. Et salutare tuum da nobis.
V. Domine Deus virtutum, converte nos.
R. Ostende faciem tuam, et salvi erimus.
V. Domine, exaudi orationem meam.
R. Et clamor meus ad te veniat.
(V. Dominus vobiscum.
R. Et cum Spiritu tuo.)

Oremus. Deus, qui in omnibus Ecclesiae tuae filiis, Christi Filii tui voce manifestasti satorem te bonorum seminum, et electorum palmitum esse cultorem, tribue quaesumus fidelibus tuis, qui vinearum apud te nomine censentur et segetum, ut spinarum et tribulorum squalore resecato, digna efficiamur fruge fecundi.

Deus incommutabilis virtus et lumen aeternum, respice propitius ad totius Ecclesiae tuae corpus, et opus salutis humanae, perpetuae dispositionis effectu tranquillus operare, ut totius mundus experiatur, et videat deiecta erigi, inveterata renovari, et per ipsum redire omnia in integrum, a quo sumpsere principium.

Deus celsitudo humilium, et fortitudo rectorum, qui per unigenitum Filium tuum ita erudire mundum dignatus es, ut omnis illius actio, fieret nostra instructio, excita in nobis spiritus tui fervorem, ut quod ille verbo et exemplo salubriter docuit, nos efficaciter imitari valeamus.

Deus, qui fidelium mentes unius efficis voluntatis, da nobis id amare, quod praecipis, id desiderare, quod promittis, ut inter mundanas varietates ibi nostra fixa sint corda, ubi vera sunt gaudia.

Deus, a quo bona cuncta procedunt, largire supplicibus tuis, ut cogitemus te inspirante, quae recta sunt, et te gubernante eadem faciamus. Per Dominum nostrum Iesum Christum Filium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen.

V. Domine exaudi orationem meam.
R. Et clamor meus ad te veniat.
V. Benedicamus Domino.
R. Deo gratias.
V. Et fidelium animae per misericordiam Dei requiescant in pace.
R. Amen.



LETANÍAS AL PADRE CELESTIAL

Señor, ten piedad.
Cristo, ten piedad.
Señor, ten piedad.

Padre Santo, óyenos.
Padre Justo, escúchanos.

Dios Padre Celestial, ten misericordia de nosotros.
Dios Hijo, Reentor del mundo, ten misericordia de nosotros.
Dios Espíritu Santo, ten misericordia de nosotros.
Santa Trinidad, un solo Dios, ten misericordia de nosotros.

Padre nuestro, que estás en los cielos, ten misericordia de nosotros.
Padre de Nuestro Señor Jesucristo, ten misericordia de nosotros.
Padre de las misericordias y Dios de todo consuelo, ten misericordia de nosotros.
Pater, hemos pecado contra el cielo y contra Ti, ten misericordia de nosotros.
Dios Padre, bendito por la eternidad, ten misericordia de nosotros.
Padre, digno de ser adorado en Espíritu y en verdad, ten misericordia de nosotros.
Padre, sin el que nadie va al Hijo, ten misericordia de nosotros.
Padre de la Gloria y Señor de cielos y tierra, ten misericordia de nosotros.
Tú que enviaste a tu Hijo al mundo, ten misericordia de nosotros.
Tú de quien toma nombre toda paternidad en el cielo y en la tierra, ten misericordia de nosotros.
Tú que nos elegiste en el Hijo antes de la creación del mundo, ten misericordia de nosotros.
Tú, que nos predestinaste como hijos de adopción, ten misericordia de nosotros.
Tú, que escondes tus misterios a los prudentes y sabios y los revelas a los pequeños, ten misericordia de nosotros.
Tú, que nos has bendecido con toda bendición espiritual en los cielos, ten misericordia de nosotros.
Tú, que perdonas nuestros pecados, ten misericordia de nosotros.
Tú, que nos has elegido para que seamos santos e inmaculados en tu presencia, ten misericordia de nosotros.
Tú, que das el espíritu bueno a quienes te lo piden, ten misericordia de nosotros.
Padre de las luces, del cual desciende todo bien, ten misericordia de nosotros.
Padre que das vida y resucitas a los muertos, ten misericordia de nosotros.
Padre que ves en lo escondido, ten misericordia de nosotros.
Agricultor que trabajas hasta ahora, ten misericordia de nosotros.
Tú, que haces salir el sol sobre buenos y malos, ten misericordia de nosotros.
Tú, que haces llover sobre justos e inicuos, ten misericordia de nosotros.
Tú, que has contado todos los cabellos de nuestras cabezas, ten misericordia de nosotros.
Tú, que no perdonaste a tu propio Hijo, sino que lo entregaste por todos nosotros, ten misericordia de nosotros.
Tú, que nos has llamado para asociarnos a tu Hijo, ten misericordia de nosotros.
Tú, que nos has gratificado en tu amado Hijo, ten misericordia de nosotros.
Tú, que nos has transportado al Reino del Hijo de tu amor, ten misericordia de nosotros.
Tú, que nos has hecho dignos de tener parte con tus santos, ten misericordia de nosotros.
Tú, que nos has invitado a las bodas del Hijo, ten misericordia de nosotros.
Tú, que nos has amado y nos has dado el consuelo eterno, ten misericordia de nosotros.
Tú, que amaste tanto al mundo que le has dado a tu Hijo Unigénito, ten misericordia de nosotros.
Tú, que con magnífica voz proveniente del cielo ensalzaste a tu Hijo, ten misericordia de nosotros.
Tú, que te has complacido en tu Hijo, ten misericordia de nosotros.
Tú, a quien ha complacido darnos el reino, ten misericordia de nosotros.
Tú, cuya Faz contemplan siempre los ángeles en los cielos, ten misericordia de nosotros.
Tú, que entregaste al Hijo para redimir al siervo, ten misericordia de nosotros.
Tú, que tanto amor nos has dado como para que nos llamemos y seamos tus hijos, ten misericordia de nosotros.
Tú, que has querido que nos transformemos a imagen de tu Hijo, ten misericordia de nosotros.
Tú, que estás sobre todos, por todos y en todos nosotros, ten misericordia de nosotros.
Tú, que has preparado un reino a tus elegidos antes de la creación del mundo, ten misericordia de nosotros.
Padre de los huérfanos y juez de las viudas, ten misericordia de nosotros.
Tú, que sin acepción de personas juzgas a cada uno según sus obras, ten misericordia de nosotros.
Tú en cuya casa hay muchas moradas, ten misericordia de nosotros. miserere nobis.
Padre benigno, paciente y rico en misericordia, ten misericordia de nosotros.

Sénos propicio, perdónanos, Señor.
Sénos propicio, escúchanos, Señor.
Sénos propicio, líbranos, Señor.

De todo mal, líbranos, Señor.
De todo pecado, líbranos, Señor.
Del poder del diablo, líbranos, Señor.
De todas las tentaciones y ocasiones de pecado, Ab líbranos, Señor.
De las insidias de nuestros enemigos, líbranos, Señor.
De toda ira, odio y mala voluntad, líbranos, Señor.
De los inminentes peligros de los pecados, líbranos, Señor.
De todas las adversidades y enemigos de la mente y del cuerpo, líbranos, Señor.
De la condenación eterna, líbranos, Señor.

Por tu altísima sapiencia que penetra los abismos, líbranos, Señor.
Por tu poder inmenso, con el que creaste todas las cosas de la nada, líbranos, Señor.
Por tu suave providencia con la que todo lo gobiernas, líbranos, Señor.
Por tu eterna caridad, con la has amado al mundo, líbranos, Señor.
Por tu infinita bondad, con la cual todo lo llenas, líbranos, Señor.
En el día del juicio, líbranos, Señor.

Nosotros, pecadores, te rogamos, óyenos.
Para que tu Nombre sea siempre y en todas partes santificado, te rogamos, óyenos.
Para que nos concedas que venga a nosotros tu reino, te rogamos, óyenos.
Para que siempre se haga tu voluntad en la tierra como en el cielo, te rogamos, óyenos.
Para que te dignes darnos nuestro pan de cada día, te rogamos, óyenos.
Para que te dignes perdonarnos con clemencia nuestras deudas, te rogamos, óyenos.
Para que te dignes protegernos siempre bajo la sombra de tus alas y librarnos de toda tentación, te rogamos, óyenos.
Para que te dignes librarnos de todo mal, te rogamos, óyenos.
Para que lo que pedimos fielmente lo consigamos con eficacia, te rogamos, óyenos.
Padre, en nombre de tu Hijo, te rogamos, óyenos.

Cordero de Dios, que quitas los pecados del mundo, reconcílianos con el Padre.
Cordero de Dios, que quitas los pecados del mundo, danos acceso al Padre. Cordero de Dios, que quitas los pecados del mundo, después de este destierro, muéstranos al Padre.

Padre Santo, óyenos.
Padre Justo, escúchanos.

Señor, ten piedad.
Cristo, ten piedad.
Señor, ten piedad.

Padre nuestro...

V. Y no nos dejes caer en tentación.
R. Mas líbranos del mal.
V. Sé, oh Dios, nuestro protector.
R. Y mira la Faz de tu Cristo.
V. Acuérdate de nosotros, Señor, en tu beneplácuto.
R. Visítanos con tu salvación.
V. Muétranos, Señor, tu misericordia.
R. Y danos tu salvacaión.
V. Señor, Dios de las virtudes, vuélvete hacia nosotros.
R. Muéstranos tu Faz y seremos salvos.
V. Señor, escucha mi oración.
R. Y llegue a Ti mi clamor.
(V. El Señor sea con vosotros.
R. Y con tu espíritu.)

Oremos. Oh Dios, que por boca de Cristo, tu Hijo, te has manifestado como el sembrador de la Buena semilla y el cultivador de las ramas selectas que se encuentran en todos los hijos de tu Iglesia, concédenos a tus fieles, que somos tu viña y tu campo, que, quitadas las espinas y abrojos, demos frutos dignos y abundantes.

Oh Dios, virtud inconmovible y luz eterna, mira propicio a todo el cuerpo de tu Iglesia y por tu perpetua providencia cumple en él tranquilamente la obra de salvación, para que todo el mundo experimente y vea cómo se yergue lo caído y cómo se renueva lo envejecido, y que todas las cosas son de nuevo creadas por Aquél de quien tuvieron principio.

Oh Dios, excelsitud de los humildes y fotaleza de los justos, que te has dignado instruir al mundo por medio de tu Hijo Unigénito de tal modo que toda acción suya se convirtiera en enseñanza nuestra, suscita en nosotros el fervor de tu Espíritu para que lo que Aquél nos enseñó con su palabra y su ejemplo podamos imitarlo eficazmente.

Oh Dios, que haces que las mentes de los fieles se unan en una sola voluntad, concédenos amar lo que mandas y desear lo que prometes para que en medio delas mundanas vicisitudes nuestros corazones se fijen allí donde están los gozos verdaderos.

Oh Dios, de quien procede todo lo bueno, otorga a los que te suplicamos que pensemos mediante tu inspiración lo que es recto y bajo tu gobierno lo cumplamos. Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por los siglos de los siglos. R. Amen.

V. Señor, escucha mi oración.
R. Y llegue a Ti mi clamor.
V. Bendigamos al Señor.
R. A Dios sean dadas las gracias.
V. Y las almas de los fieles difuntos, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
R. Amén.